กำพู ๑ หมายถึง น. ไม้กลึงสําหรับเป็นที่รวมร้อยซี่ร่ม ซี่ฉัตร หรือ ซี่พุ่ม.(ข. กํพูล ว่า ยอด).
(โบ) น. กัมพู.
[-เพฺลิง] น. ปืนไฟ. (ข. กําเภฺลีง).
น. เครื่องกั้น เครื่องล้อม ที่ก่อด้วยอิฐ ดิน หรือ หิน เป็นต้น.(ข. กํแพง).
น. กําแพงเตี้ย ๆ ที่ทําล้อมโบสถ์ วิหาร หรือเจดีย์ เป็นต้น เพื่อให้ดูงาม.
[-ขะเหฺย่ง] น. ชื่อพระพิมพ์ปางลีลา ยกพระบาทข้างหนึ่งคล้ายเขย่ง เพราะขุดพบที่จังหวัดกำแพงเพชรเป็นแห่งแรก จึงเรียกว่าพระกำแพงเขย่ง, ถ้ามีขนาดสูงประมาณ ๑ ศอก เรียกว่าพระกำแพงศอก.
น. ชื่อมนตร์.กำแพงมีหูประตูมีช่อง, กำแพงมีหูประตูมีตา (สํา)น. การที่จะพูดหรือทําอะไร ให้ระมัดระวัง แม้จะเป็นความลับเพียงไรก็อาจมีคนล่วงรู้ได้.
น. ไก่พันทาง มีหงอนเป็นจัก ๆ. (พจน. ๒๔๙๓).